มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ความรู้สึกของคนที่ติดเกาะในทะเลแห่งความเศร้าอันเคว้งคว้าง จนวันหนึ่งได้เจอใครสักคนหนึ่งที่เข้าใจ

คังแจไปรับตัวบูจองที่สถานีตำรวจ จากนั้นทั้งสองไปเที่ยวกางเต็นท์ที่ภูเขาด้วยกัน บูจองเอ่ยออกมาว่า “ฉันขอจับหน้าคุณได้ไหม ?”

คังแจเผชิญหน้ากับจองฮุนที่เผยว่ารู้ความจริงเรื่องที่เขาเข้าโมเตลกับบูจอง มันทำให้คังแจรู้สึกว่า ชีวิตวนลูปกลับมาที่จุดเดิม